تصاویر| این گاو طلایی افسانه‌های یونان باستان، زنده است!
تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۴۳۴۵۰
آفتاب‌‌نیوز :
نام این حیوان، تاکین (Budorcas taxicolor)است و چهار زیرگونه بوتان تاکین (B. taxicolor whitei); تاکین طلایی (B. taxicolor bedfordi); میشمی تاکین (B. taxicolor taxicolor); و سیچوان تاکین (B. taxicolor tibetana) را در بر می‌گیرند. محل زندگی آنها مناطق آلپ و دره‌های جنگلی در آسیا است، این مناطق تا بوتان، میانمار، شمال هند، تا مناطق مرکزی و جنوب چین و تبت امتداد دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پوشش گیاهی فصلی، به ویژه برگ‌های درختان و درختچه‌ها، همچنین علف‌ها از منابع تغذیه این گونه عجیب و غریب است. در زمستان زمانی که غذای مورد علاقه این حیوان در دسترسش نباشد، شاخه‌های نرم را می‌خورد.
تاکین‌ها گاوهایی با ظاهر عجیب و غریب هستند و از خویشاوندان گاو، گوسفند، بز و سایر پستانداران سم پا محسوب می‌شوند.
آن ها بینی‌های گوزن مانند و پاهای کوتاه دارند که از بدن‌های بزرگ و چاقشان حمایت می‌کنند. هر دو جنس این گاوها دارای شاخ‌هایی شبیه به شاخ گاوهای وحشی هستند که از تاج سر بیرون می‌آیند و به سمت بالا خم می‌شوند.
خزهای بدبو و پشمالو آنها بسته به زیرگونه از قهوه‌ای خاکستری تا قرمز یا قهوه‌ای شکلاتی متغیر است.
شاید جالب‌ترین نکته این باشد که پوست تاکین طلایی، همانطور که از نامش پیداست، یک رنگ طلایی است.
تاکین‌های طلایی ممکن است الهام بخش پشم طلایی اساطیر یونان بوده باشند. به عنوان مثال در یکی از این داستان‌های اساطیری آمده‌است که جیسون ماجراجو برای بازیابی پشم گوسفندی که از یک قوچ بالدار که توسط زئوس گرفته شده بود، فرستاده می‌شود تا تاج و تختی را که از پدرش غصب شده بود، بگیرد.
تاکین‌ها در محیط‌های کوهستانی در آسیا زندگی می‌کنند و در جستجوی غذا از دامنه‌ها بالا و پایین می‌روند.
سم‌های شکافته شده مخصوصشان به آنها کمک می‌کند تا از زمین‌های شیب‌دار و صخره‌ای عبور کنند.
در تابستان، زمانی که غذا فراوان است و جفت‌گیری انجام می شود، تاکین ها گله هایی از ۳۰۰ قلاده را تشکیل می‌دهند، اما در ماه‌های زمستان به گروه‌های کوچک تری از حدود ۱۵ تا ۳۰ حیوان تقسیم می‌شوند.
گله‌ها عمدتا ماده هستند، چرا که نرها به جز فصل تولید مثل، در باقی فصل‌ها منفرد هستند.
تاکین ها شکارچیان کمی دارند، اگرچه پلنگ برفی ممکن است گوساله‌های این گاوها را شکار کند، این در حالی است که پلنگ، ببر، گرگ و خرس سیاه آسیایی گهگاه گاوهای بالغ را شکار می‌کنند.
وقتی تاکین‌ها خطر را احساس می‌کنند، با صدای سرفه به گله هشدار می‌دهند، بقیه را فراری می‌دهد و در آن‌جا دراز می‌کشند و پنهان می‌شوند.
اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) همه زیرگونه‌های این گونه را آسیب‌پذیر می‌داند و تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که دامنه آنها ممکن است کوچک‌تر از تخمین‌های قبلی باشد، به طور بالقوه به این معنی است که این جانوران بز مانند بیشتر از آنچه می‌دانیم در معرض خطر هستند.
منبع: خبرآنلاین
منبع: آفتاب
کلیدواژه: گاو طلایی یونان باستان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۴۳۴۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف بقایای مهمانخانه ۳۵۰۰ساله
یک مهمانخانه ۳۵۰۰ساله که ارتش مصر باستان از آن استفاده می‌کرد، در صحرای «سینا» کشف شد.
به گزارش ایسنا، مصرشناسان بقایای یک مهمانخانه را در صحرای شمال سینا کشف کرده‌اند. این سازه ممکن است به طور موقت توسط نیروهای مصر باستان و احتمالاً افراد سلطنتی در دوره حکومت «تحوتموس سوم» یا از حدود ۱۴۷۹ تا ۱۴۲۵ قبل از میلاد مورد استفاده قرار گرفته باشد.
«لایوساینس» درباره این کشف جدید نوشت فرمانروایان مصر باستان اغلب به سمت شرق مدیترانه لشکرکشی می‌کردند و یکی از مسیرهایی که نیروهای مصری اغلب برای رسیدن به این منطقه طی می‌کردند، صحرای سینا بود.
در بیانیه وزارت آثار باستانی و گردشگری مصر آمده است: «به احتمال زیاد این بنا با توجه به معماری آن و تکه‌های سفال کشف‌شده، به عنوان استراحتگاه سلطنتی مورد استفاده بود.»
بر اساس این بیانیه، این ساختمان دارای دو راهرو مستطیل‌شکل و تعدادی اتاق است. کتیبه‌ای به خط هیروگلیف که در ساختمان کشف شده است نشان می‌دهد این استراحتگاه به زمان «تحوتموس سوم» تعلق دارد.
این استراحتگاه در محوطه‌ای واقع شده است که دارای گورستانی است که قدمت آن به دودمان بیست‌ویکم (حدود ۱۰۷۰ تا ۹۴۵ قبل از میلاد) و دودمان بیست‌وششم (۶۸۸ تا ۵۲۵ قبل از میلاد) یا پس از حکومت «تحوتموس سوم» بازمی‌گردد.
انتهای پیام
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟